خداوند جهان هستی را بر اساس عشق آفرید
خداوند جهان هستی را بر اساس عشق آفرید.
بر اساس محبت، بر اساس بودن.
بر اساس لذت بردن.
اطلاعات غلطی که آموزگار بیرون سالهای ساله داره به ما میده،
ما رو از مسیر اصلی خودمون دور کرده.
از اصل خویش دور شدیم.
یادمون رفت برای چی به دنیا آمدیم.
آمدیم تا تجربه کنیم، لذت ببریم، عشق کنیم، عشق بدیم، شاد باشیم و شادی رو تولید کنیم.
به گیاهان نگاه کنید
چقدر آروم ، چقدر ساکت ، چقدر عمیق
فقط به دلیل اینکه نه غروری در کار است، نه رنجشی، نه ترسی و نه کینه ای.
آرام و عمیق، در حالت ابدی خودشان قرار دارند.
بیاییم تو فضاهای طبیعی زیاد بریم.
بیاییم این فضا رو برای خودمون تولید بکنیم.
از اطلاعات الگو های غلط خودمون دور بشیم،
باورهامون رو دور بریزیم تا بتونیم زندگی رو در صلح درونی تجربه کنیم.
وقتی باد میاد برگ هاشون تکون می خوره.
وقتی باد نمیاد ثابت و عمیق می مونن چون هیچ ذهنی در کار نیست.
شلوغی ما آدم ها، فقط به خاطر صدای ذهنشون هست.
برای اینکه بتونیم صدای ذهن مون رو خاموش کنیم
تو فضاهای طبیعی قرار بگیریم
از اطلاعات و الگوهای خودتون دور بشین
تا بتونین آرامش درونی رو تجربه کنین
ذهن مکار و دغل کار و فریبکاره
ذهن نمیزاره شما از شرایط موجود لذت ببرید
بیاییم برای خودمون یه عهدی رو داشته باشیم که قراره ما تو زندگی چه کار کنیم؟
از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ ب
یایم از خدا کمک بخواهیم تا باورهامون رو تغییر بدیم
و روش زندگی جدیدی رو دنبال کنیم.
عاشقی کنیم. عشقبازی کنیم. از صدای ذهن دور بشیم.
شفافیت درون را برای خودمون حاصل کنیم. با تغییر باورها، با تغییر روش های زندگی
ذهن ما را دچار فراموشی کرده.
ما فراموش کردیم برای چی به این دنیا اومدیم.
نترسید خداوند با ماست. خداوند عشق است. نور است.
خداوند آسمان است، زمین است. خورشید است.
باورش کنید، ایمان بیاورید و زندگی را در صلح تجربه کنید.
الهی به امید تو نه به امید خلق روزگار.
منبع : عباس غزنوی
