عادت هات رو بشناس و تغییرشون بده
بهش گفتم چقدر زود عصبانی میشی؟ گفت من عادت کردم دیگه همینم… یعنی چی همینم؟ خب یه کاری بکن برا خودت. چهل ساله، پنجاه ساله، بیست ساله، هفتاد ساله، داری یه روش زندگی رو برا خودت تکراری زندگی میکنی. دلیلش هم اینه که عادت کردی. خب عادت کن.
به یه دوستی گفتم تو میگی من عادت ندارم صبح زود پاشم، عادت دارم تا ظهر بخوابم، گفتم خب عادت کن صبح زود بیدار بشی. میگه عادت ندارم کتاب بخونم، گفتم عادت کن کتاب بخونی. این عادت ها رو ما بوجود میاریم. نگاه و رفتار و برداشت ماست که بوجود میاره. خیلی وقت ها بر اساس یه سری دلایل که حالا میتونیم اسمش رو غرور های مختلفی بزاریم. من کی ام؟ من کجاییم؟ میدونی من درآمدم چیه؟ می دونی من کارم چیه؟ می دونی من خونه ام کجاست؟ یا از این موضوعات…
ما می تونیم اینو بشناسیم که این یه نوع غروره و چیزی که باعث میشه ما آزار ببینیم، این غروره است. این که میتونیم بهش بگیم غرور معنوی؟ یا غرور روحانی. غرور دانستن.
هیچ آدمی با انسان های مغرور نمیتونه زیاد کنار بیاد حتی اگه طرف دانشمند هم باشه. مثلا یه دانشمند یه عالم مثلا بیاد پیش شما بگه من همه چیز رو میدونم. مطمئنا شما احساس خوبی رو باهاش تجربه نمیکنید. برای همین باید یاد بگیریم که بعد از اینکه توانایی هامونو شناختیم، عادت هامون رو تغییر دادیم، روش اجرایی مون رو هم عوض بکنیم.
خیلی وقتا ناخواسته است، خیلی وقتا به عمد نیست. ما عادت کردیم از نقطه ی غرور صحبت میکنیم. رفتار میکنیم. مغرورانه… نه. افتادگی آموز اگر طالب فیضی. البته یادآوری بکنم این موضوع رو که فروتنی با توسری خوردن فرق می کنه. تواضع و فروتنی یعنی میل به رشد. من آماده هستم که رشد پیدا کنم. من آماده هستم که تغییر کنم. فروتنی یعنی پذیرفتن خود و شرایط موجود زندگی.
پس بیاییم عادت هامونو بشناسیم. از عادت های تکراری و روزمره در بیایم. از این زندگی روزمره دربیام. صبح، ظهر، شب یه سری کارها… بیاییم عادت های جدید و سالم و مثبت و تاثیر گذاری رو برای خودمون انتخاب بکنیم. خودمون رو بشناسیم. تواناییمون رو بشناسیم، از نقطه ی غرور به خاطر عادت صحبت نکنیم تا بتونیم زندگی رو برای خودمون طوری داشته باشیم که هم خودمون لذت ببریم هم اطرافیانمون.
